Łowiectwo podwodne w Polsce ma swoją długą tradycję – już w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku wielu ludzi w naszym kraju próbowało łowić ryby pod wodą, używając różnego rodzaju narzędzi połowowych. Jednakże nie da się dzisiaj precyzyjnie określić okresu, który by dokładnie wskazywał na początek łowiectwa podwodnego w naszym kraju. Sprawa okazała się nie taka prosta, biorąc pod uwagę fakt, że łowiectwo podwodne w Polsce było zakazane, stąd brak jakiejkolwiek dokumentacji umożliwiającej, chociaż w przybliżeniu, określić początki łowiectwa podwodnego. Dodatkowym utrudnieniem jest fakt, że łowca podwodny nurkując z zatrzymanym oddechem, nie używając pod wodą aparatów do oddychania, musiał posiadać odpowiedni sprzęt do ochrony termicznej ciała, jak i sprzęt niezbędny do samego polowania. W latach pięćdziesiątych, aż do lat osiemdziesiątych, polscy łowcy podwodni natrafiali na bariery, które ograniczały znacząco rozwój polowania pod wodą. Łowcy podwodni, jak zresztą całe społeczeństwo, nie mogli posiadać dewiz niezbędnych do zakupu zachodniego sprzętu, nie bez znaczenia były również niekorzystne relacje kursowe. Poważną barierą były także trudności w uzyskaniu zezwolenia na turystyczne wyjazdy za granicę /paszport/ jak i zakaz posiadania kusz do łowiectwa podwodnego, które były traktowane na równi z bronią palną, tym samym wymagały specjalnych pozwoleń. W tym czasie łowcy podwodni radzili sobie sami, konstruując i produkując sprzęt ABC jak i różnego rodzaju kusze do podwodnych łowów.